நோபல் பரிசு பெற்றவரின் அசிங்கமான குடும்பக்கதை!

 

புதிரும், சுவாரசியமுமாய் தொடங்கி, ‘என்னடா இது’ என்று கேலியாய் தொடர்ந்து, படித்து முடித்த பிறகு ஒரு மௌனச்சோகத்தில் ஆழ்ந்து போக வேண்டி இருக்கும். ‘என் குடும்பம்’ என்று அந்த எழுத்தாளர் எழுதிய சிறுகதை இது!  ஊர்க்காரர்களின் வார்த்தைகளில் சொல்லவேண்டுமென்றால் ‘அசிங்கமான குடும்பத்தின்’ கதை. முதலில் படியுங்கள். பிறகு பேசுவோம்.

சரியாக பேச முடியாதவள் என் அம்மா. பாட்டிக்கு கண்களில் பூக்கள் விழுந்திருக்கின்றன. ஒரு கண்ணில் சாம்பல் பூ. இன்னொன்றில் பச்சை. தாத்தாவுக்கு ஓதம்.

இன்னொரு பெண்ணுக்குப் பிறந்த இன்னொரு குழந்தை அப்பாவுக்கு உண்டு. அந்தப் பெண்ணும், அந்தக் குழந்தையும் எனக்குத் தெரியாது. அந்தக்குழந்தை என்னைவிட மூத்தவள். அதனால்தான் நான் இன்னொருவருக்குப் பிறந்தவளாம்.

அப்பா கிறிஸ்மஸ் பரிசுகளை அந்தக் குழந்தைக்கு கொடுத்துவிட்டு, அதன் தகப்பன் வேறொருவன் என்று அம்மாவிடம் சொல்கிறார்.

புதுவருடத்திற்கு எனக்கு சாந்தா கிளாஸிலிருந்து தபாலில் பணம் வரும். ஆனால் அம்மா நான் வேறொருவனுக்குப் பிறந்தவள் இல்லை என்கிறாள்.

பாட்டி வேறொருவனுடன் காதலும், உறவும் கொண்டிருந்தாளாம். தாத்தாவுக்கு நிலம் இருந்ததால் அவரை திருமணம் செய்து கொண்டாளாம். அம்மா வேறொருவருக்கும், மாமா வேறொருவருக்கும் பிறந்தவர்களாம். இரண்டு வேறொருவரும் ஒரே ஆள் அல்ல.

அதனால்தான் தாத்தா, வேறொரு குழந்தையின் தாத்தாவாக இருக்கிறார். இதே தாத்தா வேறொரு குழந்தைக்கும் தாத்தாவாம். இரண்டு வேறொரு குழந்தையும்  ஒரே குழந்தை அல்ல.

என்னுடைய பாட்டியின் அம்மா சின்ன வயதில் இறந்து விட்டாளாம். அதுவும் இயற்கை மரணம் இல்லையாம். தற்கொலையாம். மரணமும் இல்லை, தற்கொலையும் இல்லை, கொலை எனவும் சொல்கிறார்கள்.

அவளது மரணத்திற்குப் பிறகு, தாத்தாவின் அப்பா உடனடியாக இன்னொரு பெண்ணை மணந்து கொண்டாராம். அவள் திருமணம் ஆகாமலேயே வேறொருவனுடன் குழந்தை பெற்றுக் கொண்டு இருந்தாளாம். தாத்தாவின் அப்பாவோடு அந்தப் பெண்ணுக்குத் திருமணம் ஆன பிறகு அவளுக்கு இன்னொரு குழந்தை பிறந்ததாம். அது வேறொருவனுக்குப் பிறந்ததாம்.

ஒவ்வொரு சனிக்கிழமையும் தாத்தாவின் அப்பா பக்கத்தில் உள்ள சின்ன டவுணுக்குச் செல்வாராம். அங்கு இன்னொரு பெண்ணொடு அவருக்குத் தொடர்பு இருந்ததாம். அவர் எல்லோருக்கும் தெரியுமாறு அந்தக் குழந்தையின் கைபிடித்து வருவாராம். வேறொரு மொழியில் உரையாடுவாராம். ஆனால் அந்தப் பெண்ணோடு யாரும் பார்த்ததில்லையாம். அவள் விடுதியில் இருந்த விலைமகளாம். அதனால்தான் தாத்தாவின் அப்பா அவளை வெளியில் அழைத்து வருவதில்லையாம்.

ஒரு மனிதன் வேறொரு பெண்ணோடு, வேறொரு குழந்தையோடு அவனது ஊருக்கு வெளியே அப்படி இருந்ததற்கு பச்சையான உடல் இச்சைதான் காரணம் என்று  கேவலமாகவும் அசிங்கமாகவும் ஊரில்  பேசுகிறார்கள்.

இந்த வருடத்திற்கான நோபல் பரிசு பெற்றிருக்கும் 56 வயது நிரம்பிய ஹெர்டா முல்லர் அவர்கள் 1982ம் ஆண்டில் எழுதிய ‘நிடருங்கன்’ என்னும் முதல் சிறுகதைத் தொகுப்பில் உள்ள மூன்றாவது கதைதான் இது. இந்த சிறுகதைத் தொகுப்பை அப்போது ருமேனியாவின் கம்யூனிச அரசு தடை செய்தது. 1984ம் ஆண்டு ஜெர்மனியில் இப்புத்தகம் வெளியிடப்பட்டு பெரும் பரபரப்பை உண்டு பண்ணியது.  தவிப்பும், தனிமையும் மிக்க ஒரு குழந்தையின் நினைவில் படர்ந்திருக்கும் சுயவாழ்க்கைக் குறிப்புகளாகவே இத்தொகுப்பு இருந்திருக்கிறது.

1953ம் வருடம் ருமேனியாவில் பிறந்த ஜெர்மானியக் குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவர் ஹெர்டா முல்லர். இரண்டாம் உலகப் போருக்குப் பிறகு, சோவியத் படைகளால் கடும் உழைப்பிற்கான முகாமுக்கு இவரது குடும்பம் கொண்டு செல்லப்பட்டு இருக்கிறது. அந்த கடந்த கால ருமேனிய அனுபவம் அழிக்க முடியாதது என்று கூறியுள்ளார் ஹெர்டா முல்லர். "தி லேன்ட் ஆஃப் கிரீன் பிளம்ஸ்" என்னும் அவரது நாவல் ருமேனியாவில் சியூஸ்கெயூவின் சர்வாதிகார ஆட்சியில் ஜெர்மனியினர் கண்ட அடக்குமுறையை சித்தரிப்பதாய் அமைந்து பல பரிசுகளை வென்றிருக்கிறது.

ருமேனியாவிலிருந்து 20 ஆண்டுகளுக்கு முன்னரே வெளியேறி ஜெர்மனிக்கு குடி பெயர்ந்தாலும் இவரது கவிதைகளிலும், கதைகளிலும் தொடர்ந்து அடக்குமுறை, சர்வாதிகாரம் போன்ற கதைக்கரு இடம்பெற்று வந்துள்ளதாக விமர்சகர்கள் கூறியுள்ளனர். நோபல் பரிசுக்காக இவரை தேர்வு செய்த நீதிபதிகளும் "உடமையிழந்தவர்களின் நிலக்காட்சியை கவிதையின் செறிவுடனும், வெளிப்படையான உரை நடையிலும்" சித்திரப்படுத்தியுள்ளார் என்றே புகழ்ந்திருக்கின்றனர்.

கிழக்கு ஐரோப்பாவில் கம்யூனிச அரசாங்கங்கள் விழுந்து விட்ட இருபதாவது ஆண்டினைப் போற்றும் வகையில், வேண்டுமென்றே ஹெர்டா முல்லருக்கு இந்தப் பரிசு கொடுக்கப்பட்டு இருப்பதாகவும்  சில  விமர்சனங்கள்  இருக்கின்றன.  சோஷலிச  அரசாங்கங்களின்,  ‘சுதந்திரமற்ற தன்மைகள்’ குறித்து பெரும் கவலை கொண்ட அவர் முதலாளித்துவ அமைப்பின் சீரழிவுகள் குறித்து என்ன சொல்லியிருக்கிறார் என்பது தெரியவில்லை. அறிந்துகொள்ள வேண்டி இருக்கிறது.

நோபல் பரிசு பெறும் ஹெர்டா முல்லருக்கு நாம் வாழ்த்துக்களைத் தெரிவிப்போம். இந்தப் பரிசினைப் பெறும் பனிரெண்டாவது பெண்மணி அவர். அடக்குமுறை எங்கிருந்தாலும், எந்த வடிவத்திலிருந்தாலும் அதனை எதிர்க்கிற, விமர்சனம் செய்கிற அந்த எழுத்தாளரைப் பாராட்டுவோம். அவர் சுட்டிக்காட்டி இருக்கும் குறைபாடுகளைக் களைந்து, புதிய அமைப்பாக சோஷலிசம் ஒருநாள் பரிணமிக்கத்தான் செய்யும். அதில் ஹெர்டா முல்லரின் பங்களிப்பும் இருக்கும் தானே!

*