வெளிவராத உரையாடல்கள்: “ஆபத்து.... உயிருக்கு ஆபத்து!”

"ஆபத்து!.... ஆபத்து”
“யாருக்கு ஆபத்து, என்ன ஆபத்து”
“எனக்கு ஆபத்து... அவருக்கு ஆபத்து, இவருக்கு ஆபத்து. எங்கள் உயிருக்கு ஆபத்து”
“உங்களைச் சுற்றி இத்தனை காவற்படை, குண்டுதுளைக்காத கார், ஹைடெக் உளவுத்துறை எல்லாம் இருக்கும்போதும் ஆபத்தா?”
“ஆமாம், ஆமாம்”
“உங்களால் பாதிக்கப்பட்ட விவசாயிகளால் ஆபத்தா?”
“இல்லை. விவசாயிகள் நல்லவர்கள். தற்கொலைதான் செய்துகொள்வார்கள்”
“உங்களால் சுரண்டப்பட்ட, அந்நியக்கம்பெனிகளில் அடிமைகளாக்கப்பட்ட  தொழிலாளர்களால் ஆபத்தா”
“இல்லை. அவர்கள் ரொம்ப நல்லவர்கள். எவ்வளவு அடித்தாலும் திருப்பிக்கூட அடிக்கமாட்டார்கள்”
“வேலையில்லாமல் அவதிப்படும் இளைஞர்களால் ஆபத்தா?”
“அய்யய்யோ, பாவம் அவர்கள். சினிமாக்களில் கட்டிப்போட்டு வைத்திருக்கிறோம். இரண்டே இரண்டு சாய்ஸ்தான் அவர்களுக்கு. ஒன்று பிச்சைக்காரனாகலாம், அல்லது தீவீரவாதியாகலாம்.”
“அப்படியானால் தீவீரவாதிகளால், ஆபத்தா”
“ஹாஹ்ஹா... நல்ல ஜோக். குண்டுவெடிப்புகளில் எப்போதும் மக்களே செத்துப் போவார்கள்”
“காலகாலமாக உங்களால் ஏமாற்றப்படும் மக்களால் ஆபத்தா”
“ஒருபோதும் இல்லை, எங்களை வாழ வைக்கும் தெய்வங்கள் அவர்கள். தப்பித்தவறி நாங்கள் செத்துப் போனால் முதலில் துடித்துப் போவதும் அவர்கள்தான்!”
“அப்புறம் ஏன் கூக்குரலிட்டீர்கள்?”
“ஹி...ஹி... ஹி... அதோ பாருங்க ஏரோப்ளேன்....!”