திரி கருகும் நாற்றம்

முற்றிலும் முடிவாய் அழித்திடும் 
மூர்க்கம் மட்டுமே
ஆயுதங்களின் முனையிலிருக்கின்றன.

குண்டுகள் வீணாகும் கவலை
மனித உடல்கள்
வெடித்துச் சிதறுவதில் இருப்பதில்லை

ஆதரவும், கருணையும் கொண்ட
ஒரு முகம் கூட  அருகில் இல்லாமல்
விம்மி விம்மி
மரணத்தின் கடைசித்துளிகளாய்
பார்வைகள் வானத்தில் நிலைக்கின்றன.

அழுவதற்கும்  பேசுவதற்கும்
வார்த்தைகளற்று
பேரழிவில் நிலைகுத்தி
நெஞ்சடைத்துப் போகிறது மனிதம். 

புல்வெளிகளின் மீது
பூட்ஸ் கால்களும், பீரங்கிகளும் பாய்கின்றன
திரி கருகும் நாற்றம்
காற்று வெளியெங்கும் பரவுகிறது.