குழந்தைகளின் சத்தங்களால்
தெருவே
நிறைந்து ததும்பியது
அப்போதுதான் பூத்ததாய்
மங்கிய நிலவின் வெளிச்சம்
ஒளிந்து விளையாடினார்கள்
ரெயில் ஓட்டினார்கள்
யாரோ சத்தம் போட
வீடு கட்ட
கொட்டிக் கிடந்த மணலில்
குதித்துக் கிடந்தவர்கள்
'ஹோவென்று' கலைந்தார்கள்
அங்கொரு வேப்ப மரத்தடியில்
மீண்டும் சேர்ந்தார்கள்
பளிரென தெருவும்
வீடுகளும் விழித்துக் கொண்டன
சட்டென குழந்தைகள்
மாயமாகிப் போனார்கள்
சோடியம் விளக்கு
அனாதையான தெருவின் மீது
தனியாய் சிரித்துக் கொண்டிருந்தது.
சோடியம் விளக்கு
பதிலளிநீக்குஅனாதையான தெருவின் மீது
தனியாய் சிரித்துக் கொண்டிருந்தது^)நீங்கள் எழுதிய கவிதையில் இந்த வரி என்னை கவர்ந்து உள்ளது.இது அல்லவா கவிதை
கஜன்ஸ்!
பதிலளிநீக்குமீண்டும் உங்கள் பாராட்டுக்கு நன்றி.
நல்ல கவிதையும் அதற்குப் பொருத்தமான தலைப்புமாக அருமை. ரசித்தேன்.
பதிலளிநீக்குவாங்க வடகரை வேலன்!
பதிலளிநீக்குகொஞ்ச நாளாய் பார்க்கலையே என்று நினைத்துக் கொண்டிருந்தேன்.
நன்றி.
சுருங்கச் சொல்லி விளங்கப்பண்ணும்
பதிலளிநீக்குநகர நடப்பு அருமை மாது
\\சோடியம் விளக்கு
பதிலளிநீக்குஅனாதையான தெருவின் மீது
தனியாய் சிரித்துக் கொண்டிருந்தது.\\
அழகான சிரிப்பு (சிந்திப்பு) ...
காமராஜ்!
பதிலளிநீக்குநட்புடன் ஜமால்!
இருவருக்கும் நன்றி.
நகரீயமயமாதலின் அழித்தொழிப்பு சரியாய் வந்திருக்கிறது..
பதிலளிநீக்குநன்று..
மிக அருமை!!!
பதிலளிநீக்குவாங்க அய்யனார்!
பதிலளிநீக்குஉங்கள் வருகைக்கும் கருத்துக்கும் நன்றி.
பொன்ராஜ்!
பதிலளிநீக்குநன்றி.
இயற்கையை வென்ற செயற்கை! செயற்கை யாவும் சூழ் நிலையை ஒத்து இருப்பதில்லை; செயற்கையில், இயற்கைகள் கரைந்து போகின்றன. நல்ல எண்ண ஓட்டம்.
பதிலளிநீக்குசந்தர்!
பதிலளிநீக்குஉங்கள் வருகைக்கும், புரிதலுக்கும் நன்றி.