அன்பையும், ஆதரவையும் தேடியலையும் இதயத்தின் துடிப்பு!

தோழர்.உ.ரா.வரதாராசன் அவர்கள் காலமான செய்தி அறிந்த இரண்டாம் நாளில், பத்திரிகையாளர் விஜயஷங்கர் என் மின்னஞ்சலுக்கு  மைக்கேல் ஜாக்சனின் will you be there என்னும் இந்தக் கவிதையை அனுப்பி வைத்திருந்தார். தொடர்ந்து படிக்க முடியாமல் தவித்துப் போனேன். தன்னுடைய எல்லா சமயங்களிலும் அன்பையும், ஆதரவையும் தேடும் ஒரு மனிதனின் இதயத் துடிப்பாக இருந்தது. துயரமானப் பொழுதுகளில் தன்னைப் பற்றிக்கொள்ள யார் இருக்கிறார்கள் எனக் காற்றில் துழாவுகிற மனிதக் கரமொன்றின் அசைவுகளாயிருந்தது. என்னைச் சுற்றிலும் இறுக்கமான மௌனம் குடிகொண்டது.

சில நாட்கள் கழித்து விஜயஷங்கர், “அந்தக் கவிதையை படித்தீர்களா” எனக் கேட்டார்.  வரிகள் மிகவும் அலைக்கழித்ததைச் சொன்னேன்.  வலைப்பக்கத்தில் பதிவிடலாம் என்றவுடன்,  அவரே மொழிபெயர்த்து அனுப்பி இருந்தார். கேளுங்கள்:

நீ எனக்காக இருப்பாயா?

என்னைப் பிடித்துக் கொள்.
ஜோர்டான் நதியைப் போல்
என்னை நீ பிடித்துக் கொண்டால்
நீ என் நண்பன் என்று
நான் சொல்வேன்.

என்னைத் தூக்கிச் செல்
என் சகோதரனைப் போல்
என்னை நேசி
என் தாயைப் போல்
நீ எனக்காக இருப்பாயா?

சொல்! என்னைத் தாங்கிக் கொள்வாயா?
நான் தவறும்போது என்னைத் திட்டுவாயா?
நான் தொலையும்போது என்னைத் தேடுவாயா?

ஆனால் அவர்கள் சொன்னார்கள்
நம்பிக்கையோடு இருக்க வேண்டுமென்று
நடக்க முடியாதபோதும் நடக்க வேண்டுமென்று,
இறுதி வரை போராட வேண்டுமென்று.
ஆனால் நானும் ஒரு மனிதன்தானே?

எல்லோரும் என்னை அவர்களின் கட்டுக்குள்
கொண்டுவர நினைக்கிறார்கள்
இந்த உலகம் எனக்கென ஒரு பாத்திரத்தை
வைத்திருப்பதுபோல் தெரிகிறது.
நான் மிகவும் குழம்பியிருக்கிறேன்.
நான் உனக்காக இருப்பேனென்று
என்னிடம் சொல்வாயா?
என்னைத் தாங்கிக் கொள்ளுமளவுக்கு
என் மீது அக்கறை செலுத்துவாயா?

நம்முடைய மிகவும் இருண்டபொழுதில்
என் விரக்தியின் ஆழத்தில் கூட
என் மீது அக்கறை செலுத்துவாயா?

என்னைப் பிடித்துக்கொள்
மென்மையாகவும், உறுதியுடனும்.
என்னைப் பிடித்து
அங்கே கொண்டுசெல்
நானும் ஒரு மனிதன்தான்.

என்னை நடத்திச் செல்
என்னைப் பிடித்துக்கொள்
என்னை நேசி
எனக்கு ஊட்டிவிடு
என்னை முத்தமிடு
என்னை விடுதலை செய்
நானும் ஒரு மனிதன்தான்.

என்னைக் காப்பாற்று
என்னைக் காப்பாற்று
என்னை குணப்படுத்து

என்னை மேலே தூக்கு
என்னை நேசிப்பதாக
மென்மையாகச் சொல்
எனக்காக இருப்பேனென்று
என்னிடம் சொல்

நம்முடைய மிக இருண்டபொழுதுகளில்
என்னுடைய விரக்தியின் ஆழத்தில் நான் இருக்கும்போதும்
என் மீது அக்கறை செலுத்துவாயா?
எனக்காக இருப்பாயா?
என்னுடைய சோதனைகளிலும்
துயரங்களிலும்
நம்முடைய சந்தேகங்களிலும்
வெறுப்புகளிலும்
என் வன்முறையிலும்
என் கொந்தளிப்பிலும்
என்னுடைய பயத்தினூடாகவும்
என் பாவசங்கீர்த்தனங்களிலும்
என்னுடைய துயரத்திலும், வேதனையிலும்
என் சந்தோஷத்திலும், துக்கத்திலும்
மற்றொரு நாளை வரும் என்ற நம்பிக்கையிலும்
நீ என்னை விட்டுச்செல்ல விடமாட்டேன்.
ஏனெனில் நீ என் இதயத்தில் இருக்கிறாய்.