அவனுக்கென்ன!

பட்டப்பகலில் இது நடந்தது. உலகமே வேடிக்கை பார்த்தது.

ஆனால் அவன் சாதாரணமாகவும், இயல்பாகவும் இருந்தான். கந்தல் கந்தலான ஆடையில் அழுக்காயிருந்தான். தாடியும், மீசையும் அதுபாட்டுக்கு வளர்ந்து கிடந்தது.

நாற்கரச்சாலையின் தார்ப் பரப்பில் சம்மணமிட்டு உட்கார்ந்தான். அந்த பார்சலை அவிழ்த்தான். உள்ளிருந்த இலையை விரித்தான். இட்லிகள் இருந்தன. பிளாஸ்டிக் பையில் கட்டி வைத்திருந்த சாம்பாரை நிதானமாய் அதில் ஊற்றினான். இட்லியைப் பிய்த்து ஒரு வாய் சாப்பிட்டான். வானம் பார்த்தான்.

எங்கிருந்தோ வந்துகொண்டிருந்த லாரிகளும், பஸ்களும், கார்களும் அருகில் வந்ததும், வேகம் தணித்து வளைந்துதான் தாண்டிச் சென்றன. கொஞ்சம் தள்ளி கடையோரங்களில் நின்றவர்கள், முதலில் அதிர்ச்சியோடு பார்த்து பிறகு சுவராசியம் கொண்டனர். சிலர் சிரிக்கவும் செய்தனர். விலகியே நின்றனர் யாவரும்.

ஒரு நாய் அவனருகே சென்றது. ஒரு இட்லியை அதற்குப் போட்டான். குனிந்து சாப்பிட்டது. சிரித்தான். வானம் பார்த்தான்.

அவனுக்கென்ன...!