புத்தகங்களாலும், இசையாலும் நடந்த திருமணம்!

இப்படியொரு திருமணத்தை நேற்றுதான் பார்த்தேன். “ம்...ம்... கெட்டி மேளம், கெட்டி மேளம்” இல்லை.  ‘டும்டும்’ இல்லை. “மாங்கல்யம் தந்துனா..” இல்லை. தாலியும் இல்லை. ஆனாலும், அழகு... அழகு...! அப்படி ஒரு கொண்டாட்டமும், சந்தோஷமும் திருமண மண்டபம் முழுவதும் நிறைந்திருந்தது. நினைத்துப் பார்க்கும் போது மனசெல்லாம் நிறைந்திருக்கிறது.

எழுத்தாளர் தமிழ்ச்செல்வனின் மகன் சித்தார்த்தின் திருமண நிகழ்ச்சியைத்தான் சொல்கிறேன். கோவில்பட்டி ஆர்த்தி திருமண மண்டபத்தில் உள்ளே நுழையும்போது வாசலில் எழுத்தாளர்.ராமகிருஷ்ணன் நின்றிருந்தார். கொஞ்சம் தள்ளி பாரதி புத்தகாலயம் நாகராஜன் “என்ன லேட்டு” என்று கேட்டார். கோணங்கி அங்குமிங்கும் சுறுசுறுப்பாய் இருந்தார். உள்ளே செல்லச் செல்ல, பெரும் இலக்கிய மாநாடு போல எழுத்தாளர்களும், கலைஞர்களும் அடர்ந்திருந்தனர். கூட்டம் கூட்டமாய் நின்று பேசிக்கொண்டு இருந்தனர். அவ்வளவு பெரிய மண்டபத்தில் உட்கார இடமில்லை. மனிதர்களால் இருபுறக் கரைகளும் அடைந்திருந்தன.

திருவண்ணாமலை வீதி நாடகக் கலைஞரும், ஆவணப்பட இயக்குனருமான கருணா மேடையேறி அறிவிக்க பாப்பம்பட்டி ஜமாவின் பெரியமேளம் ஒலித்தது. சட்டென அமைதி பரவியது. பாரம்பரியங்களின் ஒலியாய் , எல்லோரையும் பிடித்து வைத்தது. தொன்மையின் ரகசியங்களும், வசீகரமும் அதிர்வுகளாய் எழுந்தன. எழுத்தாளர் க.சீ.சிவக்குமார், மக்கள் டிவி ‘புதிய கோணங்கி’ புதுகை பிரகதீஸ்வரன் எல்லோரும் ஜமாவோடு சேர்ந்து ஆட, கூட்டம் ஆரவாரம் செய்தது. டமடமவென்ற ஓசையோடு “அம்மி மிதிக்காம, அருந்ததி பாக்காம இங்க ஒரு கல்யாணமுங்கோ” என்று இடையே பெருஞ்சத்தத்தில் ராகம் போட்டு கருணா அறிவித்தார். மணமகன் சித்தார்த்தும் வந்து ஆட்டத்தில் சேர்ந்து கொள்ள எஙகும் சந்தோஷ ஆர்ப்பரிப்பு.

ஜமா முடிந்ததும், எழுத்தாளர் தமிழ்ச்செல்வன் மணம்க்கள் இருவரையும் மேடைக்கு அழைத்தார். பெரியமேளத்தின் பின்னணியில், அவர்கள் நடந்து வந்தது அப்படி ஒரு அழகாக இருந்தது. “மணமக்கள் இருவரும் சேர்ந்து வாழ்வில் செய்யும் முதல் காரியமாக ஒரு புத்தகம் வெளியிட இருக்கிறார்கள்” என்று தமிழ்ச்செல்வன் அறிவித்தார். தமிழ்ச்செல்வனின் தாய்வழித் தாத்தாவும், தமிழ் இலக்கிய உலகில் அறியப்பட்டவருமான மதுரகவி பாஸ்கரதாஸ் அவர்களைப் பற்றிய புத்தகத்தை மணம்க்கள் வெளியிட, மதுரகவி பாஸ்கரதாஸ் அவர்களின் நான்கு மகள்களும் மேடையேறி பெரிய மேளத்தின் இசையோடு வாங்கிக் கொண்டனர். குலக்கொழுந்துகளின் கைகளில் பாரம்பரியத்தின் வடம் இருப்பதை உணர்த்தும் அந்த வைபவம் சிலிர்த்திட வைத்தது.

தொடர்ந்து கோடங்கிப்பட்டிக் குழுவினரின் தேவராட்டம் மேடையில் ஜதியோடு ஆரம்பமானது. சதங்கைகளின் சேர்ந்திசையோடு, ஒரே அலைவரிசையாய் கைகால்களெல்லாம் அசைய வந்திருந்தவர்களின் உடலும், உள்ளமும் தாளத்திலும், ஆட்டத்திலும் லயித்துப் போயினர். ஒரு இனிய வைபவம் இசையாலும், ஆட்டத்தாலும் அர்த்தம் பெறுகிறது. சந்தோஷங்களைக் கொண்டாடும் மனித சமூகத்தின் ஆதி நாட்களின் தருணங்களை பெயர்த்துக்கொண்டு அந்தத் திருமண மண்டபத்திற்கு கொண்டு வந்தது போல் இருந்தது.

திரும்பவும், தமிழ்ச்செல்வன் மணம்க்களை மேடைக்கு அழைத்தார். வந்திருந்தவர்களின் அனைவரின் முன்னிலையில் “மணமக்கள் இருவரும் ஒருவருக்கொருவர் புத்தகங்களை பரிமாறி, திருமணம் செய்துகொள்கின்றனர்” என்றார். கி.ராவின் நாட்டுப்புறக் கதைகள், காரல் மார்க்ஸ் பற்றிய ஒரு புத்தகம் உட்பட ஆறு முக்கிய புத்தகங்களை (ஆளுக்கு மூன்று புத்தகங்கள். மூன்று முடிச்சுக்குப் பதிலாக?) பெரிய மேளம், உறுமி, வெளியே வேட்டு முழக்கங்களுக்கு நடுவே, அனைவரின் கைதட்டல்களோடு புத்தகங்களால் திருமணம் நடந்தது. அடுத்து மாலையும் மாற்றிக் கொண்டனர். எங்கும் ஆனந்தமயமாக இருந்தது.

இரண்டு மணி நேரத்துக்கும் மேலாக உட்கார்ந்திருந்தவர்களும், நின்றிருந்தவர்களும் எழுந்து மேடை நோக்கிச் செல்ல அருமையான, இளையராஜாவின் மெல்லிய காதல் பாட்டுக்கள் ஒலிக்க ஆரம்பித்தன. தமிழ்ச்செல்வன் எழுதியிருந்த “பெண்மை என்றொரு கற்பிதம்” புத்தகம் எல்லோருக்கும் கொடுக்கப்பட்டது. இயக்குனர் சசி, நாடகக் கலைஞர் மங்கை, பேராசிரியர் மாடசாமி உட்பட ஏராளமான பிரபலங்கள், மார்க்சிஸ்ட் கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் தலைவர்கள், எழுத்தாளர் சங்க நண்பர்கள் எனப் பெருகியிருந்த மக்கள் வெள்ளத்தில் நீந்திக் கிடந்துவிட்டு தமிழ்ச்செல்வனிடம் விடைபெற்றுக் கொண்டு நானும், என் துணைவியும், நண்பர்கள் காமராஜ், கார்த்தி ஆகியோரோடு சாத்தூருக்குப் புறப்பட்டோம். “கல்யாணம் ரொம்ப நல்லாயிருந்துச்சு” என்றாள் மனைவி. சிரித்துக் கொண்டேன்.

பெரியாரின் சீர்திருத்தக் கல்யாணங்களை கேள்விப்பட்டு இருக்கிறேன். நாதஸ்வரம், மேளம் இல்லாமல், ஐயர்கள் இல்லாமல் நானும் சில திருமண்ங்களை பார்த்திருக்கிறேன். சப்பென்று இருக்கும். கொஞ்சம் பேர் மைக்கில் பேசி திருமணத்தை நடத்தி வைப்பார்கள். நமது மரபுகளில், சம்பிரதாயங்களில் இருக்கும் எதோ ஜீவன் தொலைந்து போனது போல் இருக்கும். தமிழ்ச்செல்வன் அவரது மகனின் திருமணத்தில் அந்த உயிர்த்துடிப்பை சீர்திருத்தத் திருமணங்களுக்கு கொண்டு வந்திருக்கிறார் என்று நினைக்கிறேன். வந்திருந்தவர்களின் மனநிலையில் பெரும் தாக்கத்தை இந்தத் திருமணம் ஏற்படுத்தியிருக்கும்.

விடைபெற்றுக் கொள்ளும்போது தமிழ்ச்செல்வனிடம் சொனனது ஞாபகத்துக்கு வந்தது. “திருமணம் மிகச் சிறப்பாக இருந்தது. புத்தகங்களை மாற்றிக்கொள்வதோடு,  இருவரும் சேர்ந்து ஒரு புத்தகத்தில் கையெழுத்திட்டிருந்திருக்கலாம். அது இன்னும் சிறப்பாக இருக்குமல்லவா?”என்றேன். அவர் உடனே “ஆமாம். இதிலிருந்து மேலும் மேலும் யோசிக்கலாம். ஒரே கல்யாணத்துல எல்லாத்தையும் கொண்டு வர முடியாதே..” என்று சிரித்தார். அம்முவிடம் இந்த உரையாடலைச் சொன்னேன். “இல்ல...இப்ப நடந்ததுதான் சரி..  ஊர் பார்க்க மேடையில் சேர்ந்து நின்றாலே போதும், இதுல எதுக்குத் தாலி, கையெழுத்து” என்றாள். ஆச்சரியமாய்ப் பார்த்தேன். பாப்பம்பட்டி ஜமா உள்ளுக்குள் பெரும் இசையாய் பொங்கிக் கொண்டு இருந்தது.

வாழ்க மணமக்கள்!